Family in Vietnam II

Redelijk laat in de avond komen we aan bij onze homestay. We worden ontvangen door een vriendelijke man en zijn vrouw. We zijn iets te moe voor een uitgebreid praatje en besluiten ook snel ons bed in te duiken.
De volgende ochtend wordt er voor ons ontbijt gezorgd en kunnen we wat meer met de eigenaar kletsen. Hij verteld ons wat er allemaal te doen is, we huren een fiets om de old quarter van Hoi an te bezoeken. Onze fietsen zouden trouwens in Amsterdam niet misstaan. Hoi an is duidelijk een stuk minder chaotisch, in ieder geval is het verkeer een stuk rustiger. De markt is eigenlijk best chaotisch, en daar moet je goed oppassen dat je niet teveel betaald. Onze afding kunsten worden hier flink op de proef gesteld. Ook wordt je vaak aangesproken om je mee te nemen naar kledingateliers. Dit is dan ook een kenmerk van Hoi an. Het is een heel creatief stadje met kleding en tassenmakers. Je kan met je eigen ontwerp de winkel binnen lopen en dan wordt alles naar wens gemaakt. De mannen laten prachtige overhemden op maat maken, de ouders ontwerpen beide een prachtige leren tas en Rox kan helemaal los gaan met een kleermaakster. Een ander kenmerk is het (lekkere) eten. Ze hebben hier veel gerechten die typisch voor deze stad zijn, en het is echt heerlijk! We eten een stukje buiten de oude stad op wederom kleine kleuter krukjes. Mama en ik delen een hotpot, soort fondue.
De tweede dag in Hoi an kopen we een ticket om vijf bezienswaardigheden van de stad te bezoeken. Met op nummer één het kenmerk van de stad: de 500 jaar oude Japanse brug, het Old House van Tan Ky, een Assembly hall en een tempel. Ook wandelen we langs de rivier, aan de oevers staan schattige gele en oude huisjes. De straten hier worden versierd met lampionnen en slingers, en de boten zijn ook vrolijk gekleurd. Alles bij elkaar maakt Hoi an een behoorlijk fotogeniek stadje. S'avonds wordt het een nog groter feest als de lampionnen aan gaan en de stad dus vrolijk verlicht is. Zelfs de Japanse brug veranderd per minuut van kleur. De bootjes in de rivier worden omgetoverd tot restaurants met heerlijk Vietnamees eten.
De volgende dag bezoeken we het strand, even bijkomen van alle hectiek. Ik kan dan ook niet bijster veel schrijven aangezien we lekker niks gedaan hebben. In de avond waren we uitgenodigd voor een etentje bij Mr.Long (de eigenaar) en samen met zijn familie. Er wordt wederom heerlijk Vietnamees voor ons gekookt. Met het nichtje komen we in gesprek en leren we nog wat meer over het leven en de mensen. Zo zou zij graag is een keer sneeuw willen hebben. Ik heb haar verteld dat het echt niet zo leuk is. Ze nodigt ons uit om de volgende ochtend een typisch Vietnamees ontbijt te komen nuttigen bij haar zus der restaurant.
8 uur s'ochtends staan we braaf klaar om een traditionele Pho Bo te eten. Heerlijk! Na het eten gaan we wederom relaxen op het strand. In de avond eten we aan de rivier bij een restaurantje op uiteraard hele kleine kleuter krukjes. We krijgen hier kipstokjes en alle ingrediënten om zelf springrolls te maken. We schrikken ons rot als iedereen opeens begint te rennen en te vliegen. Het licht gaat uit, alle spullen worden snel opgeruimd en de bbq wordt verstopt. Uhm raar? Opeens zien we de politie voorbij komen, o wauw we zitten te eten bij een illigaal restaurant. De politie loopt door en binnen no time is alles weer opgezet. De prijs is uiteindelijk ook illegaal hoog, maar we hebben (weer) heerlijk gegeten.
Onze laatste dag in Hoi an kunnen we de zelf ontworpen kleren ophalen. Rox, Beer en ik fietsen nog een stuk naar het schijnbaar mooie strand. Onderweg fietsen we langs het platteland, het strand zelf is ons te toeristisch. We zoeken snel de ouders weer op die met een biertje op ons zitten te wachten. Op de valreep vinden we een winkeltje die kleren hebben waarvan wij denken dat de klant het niet eens is geworden met de kleermaker. Tegen spotprijzen vinden we hier nog een paar prachtstukken tussen. We eten bij een restaurant op het balkon om de 1e verdieping met leuk uitzicht over de stad. Dan mogen we ons opmaken voor de tocht naar de volgende bestemming: Mui Ne. Om half twee (s'nachts) vertrekt onze nachttrein om 16 uur later aan te komen. We slapen wat, lezen wat en gaan op zoek naar eten. Het uitzicht is om van te genieten, we zien uitgerekte groene velden, dragon fruit bomen en Lotus bloemen. Voor we het weten is de rit alweer voorbij en komen we na een taxi rit aan in ons guesthouse.
De volgende dag boeken we een tour om wat van de omgeving te zien. De stad zelf is namelijk niet zo boeiend, en het strand is volgebouwd met grote resorts. We boeken deze tour ook om de hitte te ontsnappen. Wat het is hier echt heet, zo heet dat we afkoeling zoeken in een pinhokje. Even later nemen we plaats in een fel blauwe jeep, waar helaas maar vier mensen in passen. Vaders mag lekker in de achterbak. De eerste stop is de fairy stream. We worden onder een brug afgezet bij een stroompje water. Moeten we hierdoor heen? Twijfel. Ja hoor schoenen uit en lopen maar. Soms door de modder, soms tot je knieën maar vaak door een klein stroompje warm water. De zandduinen zijn hier van rood zand en er is wit gesteente. Het is een prachtige wandeling. Rox en moeders klimmen de duinen nog op om van het uitzicht te genieten. Dan moeten we al weer terug voor de volgende stop. Het vissers haventje waar honderden gekleurde bootjes in het water liggen. Vervolgens rijden we door naar de witte zandduinen. Hier huren we een squat om over de duinen te scheuren. De laatste stop van vandaag zijn de gele zandduinen, aangezien de zonsondergang niet te zien is door de bewolking gaan we lekker terug naar het hotel. De volgende dag nemen we de trein naar Saigon of Ho Chi Minh City. Deze rit duurt 5 uur. Na 3 uur reizen loopt opeens de trein leeg en blijkt dat we onze rit voortzetten met een bus. Dit was voor ons heel onverwachts en onduidelijk, gelukkig hielpen de medepassagiers en medewerkers ons naar de goede bus. Aangekomen in HCMC eten we nog een bang bao alvorens we in de taxi stappen naar ons hotel. Het wordt al snel duidelijk dat we authentiek Vietnam hebben verlaten. HCMC is groot en wijds.
Het verkeer is nog steeds druk en chaotisch, maar er zijn brede stoepen die als veilige haven dienen en er zijn voor de verandering stoplichten die het oversteken vergemakkelijken. Ook ziet de stad er meer westers uit, met hoge wolkenkrabbers en veel westerse restaurants en cafés.
We struinen over de night market, Azië is hier weer vertegenwoordigt, drukte en veel mensen die je sommeren naar hun stalletje te komen. We eten bij een tentje op straat maar zitten hier niet heel ontspannen als er ietwat grote knaagdieren ons een bezoekje brengen. Op de markt kopen Beer en ik een koffertje om de nodige spullen aan de ouders mee terug te geven. Laatst gemeten moment was mijn backpack 19 kilo en die van Beer 24. Dus souvenirs en overbodige kleding gaan terug naar Nederland. We zetten de avond voort op een terrasje in het backpackers district.
De volgende dag organiseert rox een stadstour en leert ons alle ins en outs. Zo zien we het postkantoor, de notre dam, het opera house en nog wat meer. Per toeval komen we bij de weekend market, met allemaal hippe spullen. Leuk! We lopen vandaag erg veel en zijn ook uitgeput als we bij een restaurant neer ploffen.
Vroeg op de volgende ochtend staan we op om met een tour de Mekong Delta te bezoeken. Met een bus gaan we naar de haven waar we op een boot plaats nemen. Aan de oevers staan kleine huisjes op hoge palen. In het water liggen vele kleine bootjes. We bezoeken de floating market, wat vandaag helaas bestaat uit slechts één bootje die wat fruit verkoopt. We proeven Rambutan, Longan en Jackfruit. We worden afgezet bij een honing boerderij en een rice pop factory. Bij beide stops worden we goed verwend met thee en lekkernijen. Na onze lunch is het tijd voor de fietstocht. We fietsen door smalle paadjes met bananenbomen, ananasplanten en jackfruit bomen. Vervolgens stappen we in een klein bootje waar en vrouwtje onze door kleine kanaaltjes stuurt. Als we weer aan land komen worden we beloond met een Vietnamees optreden. We eten nog wat fruit en dan is de dag afgelopen.
Dan is het alweer onze laatste dag samen. We slenteren nog door de stad en over de markt voor de laatste souvenirs, we nemen nog een Vietnamese lunch en dan is het afscheid. We zwaaien de ouders en Rox uit in hun taxi en toen waren we weer met z'n tweetjes en zonder absolute winnaar van ons beruchte kaarttoernooi. De nodige potjes zijn er gespeeld inclusief moddergooien, vieze blikken en bedreigingen, maar vooral heel veel lachbuien. Ik denk dat Rox, paps en ik met vier gewonnen potjes een gedeelde eerste plek bezetten. Maar ik denk dat Beer en moeders het hier niet mee eens zijn. Wordt zeker vervolgd!
De ochtend erna ontbijten we bij ons inmiddels vaste adres. Een oud vrouwtje met een kraampje die heerlijke broodjes met ei maakt. Volgegeten bezoeken we het War museum, hier leren we over de oorlog die Vietnam voerde tegen Amerika. We koelen daarna af in de bioscoop. Dan is ons Vietnam avontuur ook ten einde. Morgen vliegen we naar Thailand, Bangkok.