Cambodjaanse Chaos

Via Kuala Lumpur vliegen we naar Phnom Pehn, de hoofdstad van Cambodja. Na het aanvragen en verkrijgen van een visum konden we onze bagage pakken en het vliegveld uit. We werden meteen in de Cambodjaanse chaos gestort, zo kwamen er vele mannen op ons af om ons vervoer te bieden. We besloten met een iets bescheidenere meneer en z'n tuktuk mee te gaan. Het verkeer is hier nou ja ook chaotisch. Iedereen rijdt overal, en neemt voorrang, rijdt aan de verkeerde kant, en zelfs de stoep is niet veilig. Met constant getoeter wordt je geattendeerd op de scooters die je voorbij komen razen. Wat een chaos maar o wat een charme. Als twee royals in onze gouden koets konden we alles rustig genade slaan. Bij die scooters is het trouwens niet ongewoon om er met vier mensen op te zitten. Aangekomen bij ons hotel stonden er snel weer een groep mannen om ons naar binnen te brengen en om te vragen of we een tuktuk rour door de stad wilden gaan doen. Eigenlijk wisten we nog helemaal niet wat we wilden doen, dus zijn we maar onze kamer in gevlucht. Deze avond hebben we uiteindelijk niks toeristisch meer gedaan, dat hebben we allemaal op de tweede dag gedaan. We liepen naar de Central Market, waarbij oversteken echt een missie is. Maar we komen er heelhuids aan. De Central Market is een overdekte markt met heel veel kraampjes, eigenlijk teveel kraampjes voor deze ruimte. Dit resulteert in een groot doolhof met kleine steegjes en heel veel spullen. De chaos is compleet als we meerdere keren verdwalen in dit gangenstelsel. Maar blijkbaar hebben we er niet genoeg van en nemen we een tuktuk naar de Russische markt, dit is redelijk hetzelfde principe. Met een andere tuktuk laten we ons naar het Royal Palace rijden. Nadat we hier onze ogen hebben uitgekeken, lopen we nog naar het independent monument om daarna op bed te ploffen in ons guesthouse.
De meeste mensen in Phnom Pehn zijn super vriendelijk en heel enthousiast, en helpen graag een handje als je de weg kwijt bent. Tuurlijk zien we ook dat mensen hier arm zijn en het leven niet voor iedereen een feest is, maar toch overheerst er een positieve sfeer. En dat is super knap als je bedenkt wat voor gruwelijke geschiedenis er zich hier heeft afgespeeld. Google het Rode Khmer en het regime van Pol Pot.
De volgende dag pakken we de bus naar Battambang, Battambang is na Phnom Pehn de grootste stad van Cambodja. Na een lange en krappe rit kwamen we bij ons hotel. De huischauffeur van het hotel bood ons een keuze uit verschillende tours. De eerste optie was een deel verkennen op de fiets. Nou hier hebben we vriendelijk voor bedankt; zoiets als liever lui dan moe. Maar vooral het feit dat het zo'n 40 graden wordt leek ons geen fijn vooruitzicht. Wij boekten dus lekker een tuktuk tour.
Om 9 uur stond onze chauffeur inclusief tuktuk klaar om ons rond te rijden. De eerste stop was Wat Ek Phom. Voordat we hier aankwamen namen we een route door het stoffige platteland. Battambang blijkt totaal anders dan Phnom Pehn, er hangt een veel relaxter sfeertje en toeristen zijn er in veel mindere mate. Je zou niet denken dat dit de een na grooste stad is; een voorbeeld na 9uur kan je nergens meer eten. Maar we waren bij onze tour, Wat Ek Phom. Deze tempel dateert uit de 11e eeuw, en de mening is dat deze tempel goed bewaard is gebleven. Via een trap kom je binnen in de tempel, en overal liggen grote stenen. Als we beneden zijn en nog is goed naar de tempel kijken, is onze mening dat het er niet heel goed bewaard en stevig uit ziet. Let vooral op de stenen die kriskras zijn neer geplaatst. Het geeft wel een heel mooi plaatje. Naast deze oude tempel staat ook nog een mooie, glimmende nieuwe tempel. Als we het rondje compleet maken komen we aan bij een gigantische boeddha. Hierna gaat onze reis verder, onze chauffeur neemt ons mee naar het platteland om ons een handicraft tour te geven. Zo zien we hoe twee dames van stro een matje weven, zien we twee meisjes banen chips maken, zo zien we ook hoe een familie rijstvellen maakt en we zien het proces van rijstwijn. Uiteraard mogen we overal even proeven. De conclusie: de bananen chips proeft naar toffee en is best lekker. De springrols die vers voor ons gemaakt werden van de rijstvellen waren heerlijk. De rijstwijn was alleen echt niet zo lekker, en super sterk. Op naar de volgende stop: de bamboe trein. De bamboe trein rijdt op een oud enkel spoorlijntje, het treinstel is niet veel meer dan vier wielen, een bamboe onderstel en een motortje. Het is een enkel spoor ja, dus als er tegenliggers komen moet een van de twee wagentjes uit elkaar gehaald worden zodat de ander kan passeren. Dit gaat een stuk gemakkelijker dan als het klinkt. Onderstel optillen, wielen van de rails en klaar. De treintjes gaan trouwens super hard en het is lekker bumpy- twee kussens is niet genoeg om je billen te beschermen. Het grappige is namelijk dat de rails helemaal niet recht ligt. Na een enerverend ritje is het na onze lunch break tijd om wat actiefs te gaan doen. We gaan naar Phnom Sampeau, dit is een grote rots. Op deze rots staan meerdere pagodes, en kan je genieten van het uitzicht. Je snapt het al, wij mochten weer een lange trap beklimmen. Eenmaal boven werden we verwelkomd door een groepje aapjes en stralende pagodes. We konden ook genieten van het uitgestrekte landschap. Na de nodige liters water tot ons te hebben genomen, begon de klim naar beneden. Beneden stond nog iets speciaals op ons te wachten, in de rots zit een grote grot. Als je goed luisterde hoorde je in deze rots vele vleermuizen piepen. Om iets over 5 uur vlogen al deze vleermuizen met z'n alle de grot uit en de wijde wereld in. Minuten lang bleef een stroom vleermuizen de grot verlaten, er wordt gezegd dat het er wel miljoenen waren. Super bijzonder en mooi om te zien.
Dan is het tijd voor onze volgende bus reis, deze keer gaat de reis naar Siem reap. Deze reis was weer een teken van Cambodjaanse chaos. Deze keer vonden we het echter niet zo charmant. We hadden tickets gekocht voor de bus van 9 uur, dus half negen werden we van ons hotel naar de bushalte gebracht. Tien uur was er alleen nog steeds geen bus te bekennen. Uiteindelijk zaten we kwart over 10 in de bus, voor twee punctuele mensen als wij was het even slikken en doorgaan.
Heel Cambodja vroegen we ons af waar de toeristen waren. Nou die zijn hier. Voordat we gaan eten gaan we op zoek naar een tuktuk chauffeur die ons de komende twee dagen door het Ankor gebied wilt rijden. We vinden een spontane en jonge jongen die daar wel oren naar heeft. Na een heftig afdingensgevecht komen we op een mooi prijsje uit. Na deze mondelinge deal duiken we het centrum van Siem Reap in. Met een pub street en een night market wordt het toeristen gevoel lekker gevoed. Hoog in de lucht hangen verlichte neon letters die je de weg wijzen. De pub street lijkt net op een feeststraat uit een bekende Griekse kustplaats. Restaurants, uitgaansgelegenheden en barretjes maken het een gezellige straat. Ook staan er auto's die hun achterklep open gooien, stoeltjes ervoor plaatsen en huppa zo fungeren als bar. Na wat gestruin over de vele markten maken we ons op voor onze eerste nacht in Siem Reap.
Als we naar onze chauffeur zoeken staat er ons een verrassing te wachten, onze driver heeft geruild met een andere meneer. Even schrikken, maar na wat controlerende vragen blijkt alles te kloppen en gaan we op weg. Terwijl de spanning alleen maar stijgt en we graag de tempels willen bekijken moeten we eerst een entreekaart kopen, deze wordt prachtig versierd met een pasfoto. Als introductie worden we eerst naar een klein tempeltje gebracht, Prasat Kravan. De volgende tempel, Banteay Kdei, wordt bijeengehouden met touwen. Maar heeft een prachtige toegangspoort met een groot gebeeldhouwd gezicht. Hiertegen over staat een ruïne, Sras Srang, met uitzicht over het water waar de bevolking hard aan het werk is. Vervolgens is het tijd voor een van de hoogte punten, Ta prohm - ook wel de Tomb Raider tempel genoemd(de film is hier namelijk opgenomen). Deze tempel wordt steeds meer ingenomen door de natuur, grote dikke bomen nemen de tempel voor grote delen in beslag. In de gangen van de tempel zou je dagen lang kunnen struinen. Dit is trouwens ook lekker koel. Ta Keo is de volgende tempel, deze wordt gekenmerkt door zijn steile trappen, het leek wel op bergbeklimmen. Als we veilig beneden zijn bezoeken we nog Chau Say Thevoda en Thommanom. Dan is het tijd voor het volgende hoogtepunt, via de Victory Gate rijden we naar Angkor Thom. Angkor Thom is een ommuurde stad met vier toegangspoorten en een prachtige tempel genaamd Bayon, de tempel met de gezichten. Op deze tempel staan 54 pilaren met elk vier grote gezichten die je vriendelijk toelachen. Uiteindelijk zal dit mijn favoriete tempel worden van het hele Angkor gebied. In de ommuurde stad Angkor Thom staat op het Terrace of elephants, ook hier ben ik groot fan van. De muur heeft honderden olifanten en de pilaren zijn grote olifanten slurven. Daarna neemt Berend nog een kijkje bij Baphuon. Ik word geweigerd omdat m'n sarong als sjaal werd gezien en die niet goedgekeurd werd om als rok te fungeren. Via de South gate verlaten we deze stad. De South gate is een prachtige poort met een brug over het water waar koeien grazen en buffels zwemmen. Beide kanten van de brug worden bewaakt door grote stenen mannen. We maken ons op voor de laatste stop van vandaag, Phnom Bakheng. Deze tempel staat hoog op een berg en is het perfecte decor voor de sunset. Helaas mogen er 300 mensen tegelijk op deze tempel. We hebben ook even in de rij moeten staan om in spanning af te wachten of we er op konden. Maar gelukkig we waren op tijd. Iets te op tijd, want we moesten nog anderhalf uur wachten tot de zon onder ging.
De zon werd echt super mooi, knal oranje bijna rood, en het uitzicht was ook erg mooi. Uiteindelijk hebben we de zon niet de grond zien raken omdat hij achter nevel verdween. Snel de berg af klimmen, onze chauffeur zoeken en snel naar bed. Morgen worden we namelijk 4.40u opgehaald. Pff, dat noemen we vakantie.. Maar de sunrise schijn je niet te mogen missen.
De wekker gaat 4.15, wauw dat is vroeg. Zwijgend kleden we ons aan, de stille wordt bruut verstoord als we plaats nemen in de tuktuk en de moter brommend aan gaat. Dit is wel de enige reden waarom we uit bed zijn gekropen, onze chauffeur kunnen we natuurlijk niet laten wachten. In het donker met enkel het licht van onze tuktuk gaan we op weg, dit is de eerste keer dat ik kan zeggen dat ik het fris heb. Voor de gate van de Ankor Wat tempel worden we gedropt en in het pikkedonker met onze zaklamp gaan we op zoek naar een goed plekje. Dit blijkt nog een hele uitdaging met alle scheve en ongelijke stenen, nog een stukje door de poort van de tempel en dan zijn we er. We weten een goed plekje vooraan bij het meer te bemachtigen, en nu is het wachten. Anderhalf uur later komt de zon op, tussendoor zag je de lucht elke minuut veranderen van kleur. De plek aan het meer geeft een magische weerspiegeling van de tempel en de opkomende zon. Een super mooi gezicht, je zou bijna zeggen dat je hier elke dag zo vroeg voor op zou willen staan. Na de nodige foto's is het om 7 uur tijd om ons ontbijt te gaan halen. Na het ontbijt lopen we terug naar de Ankor Wat tempel om deze van binnen te bezichtigen. Het is vooral erg groot en heeft een groot gangenstelsel. Berend wordt nog aangevallen door en aap, monniken komen langs om een offer te brengen en ik zoek even een rustig plekje in de schaduw. Vervolgens lopen we terug naar onze tuktuk waar onze chauffeur een tukkie in z'n hangmat doet. Tukkie in z'n tuktuk, haha funny. We bezoeken Preah Khan, eerst lopen we een kilometer door een stoffig pad dwars door de jungle, we worden vergezeld door een gezellig bandje dat bestaat uit landmijn slachtoffers en om de ervaring helemaal af te maken komt de wierook geur ons tegemoet. Na deze tempel gaan we naar Neaj pean die naar de east Baray ligt, een soort mangrove slash moeras. En dan zijn we er eigenlijk wel klaar mee, we bezoeken nog een tempel (Ta Som) en zien het verschil met de vorige niet meer. We besluiten dan ook naar ons hotel te gaan en lekker op bed te gaan liggen. Een middagdutje is geen overbodige luxe. Deze chill modus laten we de volgende dag ook lekker aan staan. Een welverdiende rustdag, zo kunnen we alle ervaringen en impressies van Cambodja een goed plekje geven. Morgen gaan we op weg naar Laos.